Dördüncü Hafta - Kutup
Hannah ile her zamanki ısınmamızın ardından (sanırım artık %99 oranındayım!) dersimize başladık.
Geçen haftaki Sandalye Dönüşünü tekrar gözden geçirdik. Başlangıçta bunu çok zor bulmamıştım, ancak doğru el yerleşimi, iyi bir form ve sivri ayak parmaklarına sahip olduğumdan emin olmak için 'parlatmak' biraz zorlayıcıydı.
Hannah daha sonra bizi Atlıkarınca Dönüşüne geçirdi, başlangıçta bunu başarabileceğim konusunda biraz şüpheliydim, çünkü ilk kez Split Grip (AKA Bracket Grip) kullanıyordum ve çoğu insan gibi sanırım benim de baskın/güçlü bir tarafım var (merak ediyorsanız sağ!). Eğilimim her zaman sağ elimle asmak ve dönüş için sol elimle itmektir. Solum 'öndeyken' tersini denemek ilginç bir deneyimdi, ancak ilk birkaç denemeden sonra çok daha iyi hissettim ve yerden güzel bir boşluk almayı ve sadece ayaklarımın üzerine düz inmek yerine iyi bir ayak pozisyonunda bitirmeyi başardım.
Bu seansta tekrar gözden geçirdiğimiz bir diğer hareket de Fan Kick' ti. Bu noktada 'koordinasyon sorunlarım' tekrar devreye girdi. Sanırım bu tür şeyleri evde direğin dışında yerde uygulamaya başlarsam (Yelpaze Tekmeleri ve Omuz Taklalarını okuyun), sonunda daha doğal ve daha az zorlanmış olacak. Birkaç denemeden sonra istediğim seviyeye gelmedim ama fena sayılmaz.
Hannah daha sonra bizi Pole Sit ile tanıştırdı. Bu haftaki seans için bir çift 'kısa şort' satın aldığım için çok mutluyum çünkü bunu her zamanki basketbol şortumla yapmaya çalışmak anlamsız olurdu! Yeni şortum bile yapmaya çalıştığım şey için biraz uzundu (üst iç uyluklarımla tenin direğe temas etmesi)! Bu hareketi ilk denediğimde, direğe doğru düzgün bir yol alma hevesimle neredeyse 'aile mücevherlerini' de eziyordum! Sonra korkunç 'direk öpücüğü' gerçekleşti (eklemek istediğim ilk şey)! Kalçalarım gecenin geri kalanında sızlıyordu, ancak bu ilk şoktan ve bazı 'varlıklarımın yönetiminden' sonra bir elimi direkten çıkarmayı başardım ve güzel bir şekil vermek için geriye yaslandım, bu yüzden bunu bir kazanç olarak görüyorum.
Direk Oturuşlarından sonra Direk Tırmanışlarımıza geri döndük, bu bir lütuf gibi hissettirdi! Önceki haftalardaki seanslarda yaptığım yaklaşık üç tırmanışlık kişisel en iyi derecemi geçmeye kararlıydım ve Dion'un biraz sözlü teşvikiyle (bunun için şerefe dostum!), direğin tepesine dokunma mesafesine geldim (stüdyoda 4,2 metrelik bir direk, bu yüzden aklımda büyük bir başarı) ama ondan sonra kesinlikle paramparça oldum! Bir dahaki sefere kesinlikle zirveye çıkacağım.
Tüm bunları bir araya getirmek ve pürüzsüz hale getirmek bir sonraki görevdi ve itiraf etmeliyim ki, olmasını istediğim yere yakın bir yerde değil, ama ilerliyor.
Hannah önümüzdeki hafta ilk ters çevirme denememizi yapacağımızdan bahsetti; I. Can. Yapamam. BEKLE!
Dördüncü Hafta - Aerial Hoop
Bütün hafta boyunca Hoop'u dört gözle bekledim. Pazartesi günleri Pole'da tempo her zaman biraz daha düşüktür. Havadan Tavan Arası ve genellikle daha az kalabalık, bu yüzden ne yapıyorsanız gerçekten içine girebilirsiniz. Ancak antrenman da bir o kadar zorlu ve tatmin edici, bu yüzden stüdyoya girdiğimde kendimi harika ve iyi bir seansa hazır hissediyordum.
Ellie her zamanki gibi bizi ısıttı ve sanırım bu sefer %99 doğru takip ettim.
Daha sonra omuz silkme, koltuk, pike ve straddle liftler de dahil olmak üzere çemberler üzerinde kondisyona geçtik (iyi formda straddle liftler hala benden kaçıyor, ancak evde geliştirilecek bir şey).
Bundan sonra, Man In The Moon' u tekrar gözden geçirerek Amazon ' a geçtik, ki artık kendimi gerçekten rahat hissediyorum (Ellie bile artık çok akıcı olmaya başladığını söyledi). Elimi çemberden çekip başımı/boynumu kullanarak Amazon 'umu da 'yükseltmeyi' başardım ki bundan gerçekten çok memnunum.
Daha sonra Gazelle 'i gerçekten çivilemeye geri dönmenin zamanı gelmişti ve Ellie bize derslere daha uzun süredir katılanlar için birkaç varyant gösterdi(Split ve Twisted Gazelle). Ben temel Gazelle' ime odaklandım ve bu hafta kendimi %100 daha rahat hissettim.
Sonunda Ellie bize Kuş Yuvası'nı gösterdi. Bunu izlemek beni soğuk bir korkuyla doldurdu! Tüm vücut ağırlığımı sırtımın küçük kısmında dengeleme düşüncesi hiç de çekici değildi, ancak kısa süre sonra bunun çok da kötü bir şey olmadığını öğrenecektim (sonrasında biraz acıdı ve bugün hala biraz hissedebiliyorum, ancak ev hakkında yazacak bir şey yok). İçime bir an için gerçekten korku salan şey inversiyona geçişti! Baş aşağı durmak, bacaklarınızı açarak sizi çemberin içinde tutmak ve tüm ağırlığınızı arkanızdaki ellerinize vermek ve ardından vücudunuzu katlanmış bir pozisyona getirerek Çift Diz Askıya almak şimdiye kadar yaşadığım en korkutucu çember anıydı, düşeceğimden çok emindim, ancak Ellie'nin bazı tespitleri ve rehberliği ile bunu başardım (bence çok düzensiz bir şekilde, ama hey, bu da bir şeydir).
Bu yolculuğa başlayalı bir ay oldu. Dürüst olmak gerekirse bu kadar ileri gidebileceğimi bilmiyordum. Ama başladığım ve devam ettiğim için inanılmaz mutluyum. Çok eğlenceliydi ve hem Pole hem de Hoop'taki ilerlemeyi şimdiden görebiliyorum. Daha önce denemediyseniz ya pole ya da hoop'a başlamanızı tavsiye ettiğimi biliyorum, ancak tekrar söyleyeceğim, ders sırasında ve sonrasında günlerce hissettiğim duygu harika ve şimdiden daha güçlü hissediyorum ve eğer gerçekten aklıma koyarsam vücudumun neler başarabileceğine daha çok güveniyorum. Ayrıca, ister sınıfta öğrendiklerimi uygulamak ister daha fazla kondisyon / vücut ağırlığı gibi şeyler olsun, beni evde eğitime geri dönmeye itti, ki bu çok büyük bir olumlu. Daha sağlıklı besleniyorum, daha güçlü hissediyorum ve aktif olmaktan gerçekten keyif alıyorum.
Sonuç olarak, 'yeni yıl, yeni ben' suçluluğunun devreye girmesini beklemeyin, kendinizi yerel direk ve hava stüdyonuza götürün ve bir veya iki sınıfa kaydolun, deneyimli bir spor salonu müdavimi olsanız bile, sınıfların çeşitliliği sizi daha önce düşünmediğiniz şekillerde çalıştıracak ve harika insanlar tarafından desteklenen harika bir zaman geçireceksiniz. Hannah ve Ellie ile gelecek haftaki seanslar için sabırsızlanıyorum!
